วิธีเลือกชั้นที่แตกต่างกัน?

การตอบสนองตามข้อกำหนดทางกลเป็นขั้นตอนแรกในการตรวจสอบว่าบรรจุภัณฑ์สามารถบรรจุสินค้าได้อย่างสำเร็จ ดังนั้นวัสดุต้องมีความแข็งแรงเพียงพอที่จะรองรับน้ำหนัก การทดสอบความแข็งแรงจะพิจารณาจาก 4 คุณสมบัติ: ความแข็งแรงต่อแรงดึง – ความต้านทานต่อการแตกหักเมื่อดึงช้า ๆ; กำลังในการต้านทานแรงกระแทกที่ให้ความต้านทานต่อการแตกหักภายใต้ผลกระทบในทันที; การต้านทานการเจาะโดยวัสดุที่แหลมคม; และการต้านทานการฉีกขาดจากจุดที่ถูกเจาะ
ดังนั้น คุณสมบัติทางกลของวัสดุบรรจุภัณฑ์ต้องสามารถต้านทานการโจมตีทั้งทางเคมีและทางกายภาพจากทั้งสินค้าภายในและสภาพแวดล้อมภายนอก การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมาจากเนื้อหาภายในบรรจุภัณฑ์ การโจมตีทางเคมีจากสินค้าภายในบรรจุภัณฑ์มักจะเป็นน้ำมัน ไขมัน กรด ไขมันแทร์ป และของเหลวกรดแรง ขึ้นอยู่กับความต้านทานของสารพลาสติกซึ่งอาจทำให้คุณสมบัติของพลาสติกเปลี่ยนไปในขณะที่บางชนิดยังคงไม่มีปฏิกิริยา นอกจากนี้ขอบคมของสินค้าภายในบรรจุภัณฑ์ยังเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ส่งผลต่อการเลือกวัสดุสำหรับสินค้าบริโภคบางประเภท

การใช้งานคือความจำเป็นในการเข้าถึงเนื้อหาภายในบรรจุภัณฑ์หลังจากการเปิดครั้งแรก พลาสติกฟิล์มสามารถตอบสนองต่อวิธีนี้ได้อย่างง่ายดายหากผู้บริโภคมีกรรไกรหรือมีด แต่แนวโน้มปัจจุบันกำลังเปลี่ยนไปสู่การเปิดบรรจุภัณฑ์ที่สะดวกมากขึ้นโดยไม่ต้องใช้เครื่องมือ นอกจากนี้ผู้บริโภคยังต้องการปิดกลับบรรจุภัณฑ์เพื่อรักษาสินค้าที่ยังไม่ได้ใช้งาน
พลาสติกมักจะไม่มีประสิทธิภาพในการทำหน้าที่ตามที่ระบุไว้ ซีลบรรจุภัณฑ์จำเป็นต้องต้านการแทรกซึมของไอน้ำและออกซิเจน และยังคงต้องสะดวกต่อการเปิดบรรจุภัณฑ์ พลาสติกฟิล์มไม่สามารถรับประกันการปิดสนิทหลังจากเปิดแล้ว เนื่องจากต้องใช้ความร้อนเพื่อสร้างซีลอีกครั้ง นอกจากนี้ ถุงพลาสติกบางชนิดมีระบบซิปสำหรับปิด/ซีล แต่ซิปเหล่านี้ไม่สามารถกันอากาศได้ ดังนั้น ผลิตภัณฑ์อาจต้องทนต่อการบรรจุหรือเพิ่มซีลกันอากาศเพิ่มเติม ซึ่งหมายถึงค่าใช้จ่ายจำนวนมาก ในกรณีส่วนใหญ่ ภาชนะแข็งพร้อมฝาเกลียวเหมาะสมกว่าฟิล์มพลาสติก

ฝุ่นและสิ่งสกปรก
พลาสติกสามารถตอบโจทย์เทคนิคนี้/เกณฑ์ในการปกป้องผลิตภัณฑ์จากฝุ่นและสิ่งสกปรกได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม พลาสติกบางประเภทที่นำไฟฟ้าได้น้อยมักมีประจุไฟฟ้าเล็กน้อยที่ดึงดูดฝุ่น การปรับปรุงฟิล์มเหล่านี้โดยการให้การบำบัดหรือเลือกใช้ฟิล์มพลาสติกที่นำไฟฟ้าได้ดีกว่าสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้
ก๊าซในบรรยากาศ
การเลือกใช้ความซึมผ่านขึ้นอยู่กับลักษณะของผลิตภัณฑ์และความต้องการของผู้ผลิต ความซึมผ่านสูงช่วยให้ได้รับประโยชน์เพิ่มเติม เช่น การได้รับคุณสมบัติที่พึงประสงค์ในราคาที่ถูกลง การใช้ฟิล์มหลายชั้นมีความชัดเจนมากที่สุดในหมู่ผู้ผลิต ฟิล์มหนึ่งช่วยให้ก๊าซสามารถซึมผ่านได้ และอีกฟิล์มหนึ่งช่วยในเรื่องความทนทานต่อความร้อน ความแข็งแรง และความไม่โปร่งใส วัสดุ P?V?D?C/(PVDC) มอบทั้งการป้องกันจากสภาพแวดล้อมและการปรับตัวต่อความร้อน ชั้นที่ทำจากโลหะช่วยเพิ่มความสวยงามและทำหน้าที่เป็นเครื่องกันก๊าซ ความซับซ้อนที่เกิดขึ้นในการออกแบบบรรจุภัณฑ์หลายชั้นเกี่ยวข้องกับความต้องการที่แตกต่างกันของผู้บรรจุภัณฑ์ การป้องกันจากก๊าซสามารถทำได้แทบทุกครั้งโดยใช้เรซินพลาสติกที่ดีที่สุด “แทบทุกครั้ง” เนื่องจากบรรจุภัณฑ์ฟิล์มกันสารสูงที่ทำจากพลาสติกยังไม่ถูกพิจารณาเป็นทางเลือกสำหรับอาหารบางชนิด เช่น ซุปและผัก ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม "สินค้าคงทน" อาหารเหล่านี้ต้องการการแปรรูปและการบรรจุกระป๋องและสามารถเก็บไว้บนชั้นได้นานหลายปีโดยไม่ต้องแช่เย็น
แผงกั้นออกซิเจนที่ใช้ในกรณีนี้ประกอบด้วยอลูมิเนียมที่บุพลาสติกหรือ PVDC ซึ่งได้รับการพัฒนามาเมื่อหลายปีก่อนแล้ว ฟิล์มแผงกั้นที่จำเป็นสำหรับบรรจุภัณฑ์บรรยากาศแบบปรับเปลี่ยนควรป้องกันการกลับเข้ามาของออกซิเจน ดังนั้นวัสดุเช่นไนลอน ฟิล์มเคลือบ และ PVDC จึงถูกนำมาใช้ เพื่อให้ตรงตามข้อกำหนดนี้ พอลิเมอร์กั้น เช่น EVOH และ PVDC จะถูกนำมาใช้งาน การเลือกผ่านของแก๊สมีการพิจารณาโดยการใช้บรรจุภัณฑ์บรรยากาศควบคุม
กระบวนการหายใจสามารถทำได้ในผลิตภัณฑ์สด ช่วยเพิ่มอายุการเก็บรักษาของพวกมัน ดังนั้น ด้วยการผสมผสานที่เหมาะสมของฟิล์มพลาสติก ความต้องการนี้จะได้รับการตอบสนอง ในอนาคต ความนิยมในการออกแบบฟิล์มพลาสติกหลายชั้นจะเพิ่มขึ้น โดยได้รับแรงผลักดันจากการลดการเสียหายของผลิตภัณฑ์และความสะดวกสบายของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ

การสูญเสียหรือได้กลิ่น/รสชาติ
การป้องกันไม่ให้คุณสมบัติที่พึงประสงค์สูญเสียไป หรือเกิดรสชาติที่ไม่พึงประสงค์จากสภาพแวดล้อมนั้น สามารถทำได้โดยการใช้ฟิล์มพลาสติกหลายชั้นเพื่อปกป้องจากการซึมผ่านของออกซิเจนและไอน้ำ นักออกแบบบรรจุภัณฑ์แทบจะไม่เคยได้รับมอบหมายให้ใช้พลาสติกชนิดเดียวในการทำงานหน้าที่นี้
แสง
การเติมสีและการเคลือบโลหะบนฟิล์มพลาสติกเกิดขึ้นเพื่อเพิ่มความทึบแสง การเคลือบโลหะสามารถป้องกันรังสีอัลตราไวโอเลตได้ และยังสามารถปรับระดับความทึบแสงตามที่ผลิตภัณฑ์ต้องการ แตกต่างจากวัสดุทึบแสงตามธรรมชาติที่ไม่สามารถปรับแต่งได้ ความทึบแสงบางส่วนสามารถให้การป้องกันแสงที่เพียงพอสำหรับผลิตภัณฑ์บางประเภทพร้อมกับสร้างผลทางด้านความสวยงามที่ดึงดูดใจ
ความร้อนและความเย็นสุดขั้ว
ฟิล์มบรรจุภัณฑ์พลาสติกยังคงมีประสิทธิภาพเมื่อถูกนำไปใช้ในอุณหภูมิของตู้เย็น ดังนั้นนักออกแบบบรรจุภัณฑ์จึงไม่จำเป็นต้องพิจารณาเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม อุณหภูมิสูงสุดสำหรับการบรรจุอาหารอยู่ที่ 400℉ โดยที่ PET และไนลอนยังคงมีเสถียรภาพและสามารถทนต่ออุณหภูมินี้ได้ รวมถึงรักษาคุณสมบัติทางกลของวัสดุโดยไม่ปล่อยสารเคมีลงในเนื้อหาของผลิตภัณฑ์ที่บรรจุ

เมื่อให้เหตุผลพื้นฐานสำหรับการบรรจุภัณฑ์สินค้า ฟิล์มพลาสติกควรตอบสนองต่อข้อกำหนดต่าง ๆ ที่ขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ทางการตลาดของผู้บรรจุภัณฑ์ บางนโยบายรวมถึงการพิจารณาว่าหมึกพิมพ์ได้รับการยอมรับจากฟิล์มอย่างไรและมีการดูแลป้องกันไม่ให้หมึกถูกขูดออก ฟิล์มหลายชั้นสามารถหลีกเลี่ยงการเสียดสีโดยอนุญาตให้ผู้แปลงพิมพ์บนหนึ่งในพื้นผิวด้านใน สีและสารแต่งสีไม่ควรทำลายเรซินพลาสติก แม้ว่าจะสามารถใช้การพิมพ์บนผิวแทนการเติมสีก็ตาม การปกปิดและการแสดงสามารถสร้างขึ้นได้โดยใช้วัสดุที่ไม่โปร่งใส คุณสมบัติที่สำคัญอื่น ๆ ที่สามารถนำไปใช้ได้ ได้แก่ ความหม่น ความเงา และเปอร์เซ็นต์ของการส่งผ่านแสง หมอกสามารถนำมาใช้ผ่านการกระจายแสงเพื่อปรับปรุงความชัดเจนของการพิมพ์
ความเงาทำให้เกิดการสะท้อนเหมือนกระจก ส่งผลให้ดูระยิบระยับ อย่างไรก็ตาม เปอร์เซ็นต์ของแสงจะช่วยอธิบายการส่งผ่านและการแทรกซึมระหว่างตัวรับ เมื่อฟิล์มขาดหายไป คุณลักษณะทางแสงและสายตาส่งผลต่อความสวยงามของผลิตภัณฑ์บนชั้นวาง ในขณะที่ความต้านทานและความแข็งแรงส่งผลต่อความสวยงามของผลิตภัณฑ์หลังจากการจัดการโดยลูกค้า ข้อกำหนดแตกต่างกันไปในแต่ละแพ็กเกจ

พลาสติกบางชนิดมีความต้านทานต่อน้ำมันได้น้อยมาก ในขณะที่บางชนิดถูกทำลายโดยสารเคมี การใช้ฟิล์มที่เหมาะสมจะช่วยปรับปรุงการทำงานของวินิล ซึ่งจำเป็นสำหรับการบรรจุภัณฑ์ การสกัดสารจากแพ็กเกจที่ไม่ใช่อาหารและยาเกิดขึ้นเฉพาะเมื่อผลิตภัณฑ์เหล่านั้นเป็นของเหลว ในกรณีของอาหาร ความปลอดภัยของผู้บริโภคเป็นปัจจัยสำคัญ
ดังนั้น จำเป็นต้องมีข้อกำหนดตามการใช้งานเรซิน เพื่อป้องกันไม่ให้เศษของผลิตภัณฑ์โพลิเมอร์หรือสารกระตุ้นเข้าไปในอาหารที่บริโภคได้ ผลิตภัณฑ์จะถูกเก็บรักษาไว้ที่อุณหภูมิต่ำเพื่อป้องกันการเปลี่ยนแปลงรสชาติและอันตรายต่อผู้บริโภค รสชาติ/กลิ่นเดิมของอาหารบางชนิดอาจเปลี่ยนแปลงจากการเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบเล็กน้อยในอาหาร ตัวอย่างเช่น กลิ่นของน้ำส้มเปลี่ยนแปลงหลังจากเอา “โน้ตสดใหม่” ออกไป พอลิโอเลฟินลบองค์ประกอบของน้ำส้ม ซึ่งนำไปสู่การใช้โพลิเมอร์ราคาแพงเพื่อรักษาความสดชื่นของรสชาติ โพลิเมอร์ทำหน้าที่เป็นชั้นสัมผัสในภาชนะพลาสติกสำหรับน้ำส้ม